abject (język angielski)

wymowa:

enPR: ăbʹjĕkt, IPA: /ˈæbdʒɛkt/, SAMPA: /"{bdZEkt/ lub enPR: ăbʹjĭkt, IPA: /ˈæbdʒɪkt/, SAMPA: /"{bdZIkt/

wymowa brytyjska

wymowa amerykańska wymowa amerykańska

wymowa kanadyjska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) marny, nędzny, lichy, skrajny (o nędzy)

(1.2) podły, nikczemny, ohydny, godny pogardy (np. czyn)

(1.3) służalczy (o zachowaniu)

rzeczownik

(2.1) wyrzutek

odmiana:

przykłady:

(1.1) They were living in abject poverty. → Oni żyli w skrajnej nędzy.

(1.2) It was an abject thing to say. → Mówienie tego było nikczemne.

(1.3) Your abject flattery makes me sick. → Twoje służalcze pochlebstwa przyprawiają mnie o mdłości.

(2.1) Some say he is a mere abject. → Niektórzy twierdzą, że on jest zwyczajnym wyrzutkiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) despicable

(1.3) servile

(2.1) outcast, castaway, cur, fink

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. abjectly

rzecz. abjectness

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abject (język francuski)

wymowa:

IPA: [ab.ʒɛkt] ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nikczemny

(1.2) obrzydliwy

(1.3) podły, niski, nędzny

odmiana:

lp abject m, abjecte ż; lm abjects ż, abjectes m

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abiectus

uwagi:

źródła: