Schale (język niemiecki)

zwei Schalen (1.1)

Schalen (1.2)

Schalen (1.5)

eine Schale (1.6)

eine Schale (1.7)

eine Schale (1.8)

eine Waage mit Schalen (1.9)

wymowa:

lp IPA: /ˈʃaːlə/ ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. zool. forma skrócona od Eierschale → skorupka (jajka)

(1.2) anat. zool. anat. skorupa (skorupiaka, żółwia, mięczaka)

(1.3) łow. anat. kopyto (jelenia, dzika itp.)

(1.4) bot. kulin. łupina (orzecha, banana, fasoli, gruszki, ziemniaka, cebuli)

(1.5) kulin. obierka, strużyna (z owoców, warzyw)

(1.6) gastr. miska, salaterka

(1.7) gastr. patera, tacka

(1.8) czarka

(1.9) techn. forma skrócona od Waagschale → szalka (wagi)

(1.10) fiz. chem. zob. powłoka walencyjna

(1.11) przen. wdzianko, ładne ubranie (szczególnie we frazeologizmie: sich in Schale werfen)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) Nom., Gen., Akk. lm od rzeczownika: Schal

odmiana:

(1.1-11)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Schale	die Schalen
dopełniacz	der Schale	der Schalen
celownik	der Schale	den Schalen
biernik	die Schale	die Schalen

(2.1) zob. Schal

przykłady:

składnia:

kolokacje:

Schalenbauweise ż • Schalenobst n • Schalensitz n • Schalenwild n

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) Tieranatomie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Schälchen n

czas. schälen

związki frazeologiczne:

eine raue Schale haben • sich in Schale werfen

etymologia:

uwagi:

źródła: