żółw (język polski)
żółw (1.1)
żółw (1.2)
żółw (1.3)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. zwierzę z rzędu Testudines, należące do gromady gadów; zob. też żółwie w Wikipedii
- (1.2) wojsk. hist. szyk bojowy legionów rzymskich, polegający na utworzeniu przez legionistów zwartej formacji przypominającej osłoniętego skorupą żółwia (1.1); zob. też testudo (szyk) w Wikipedii
- (1.3) inform. kursor graficzny określający współrzędne na ekranie, kierunek oraz rodzaj i kolor pióra, stosowany np. w języku Logo; zob. też Logo (język programowania) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) powolny człowiek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żółw żółwie dopełniacz żółwia żółwi celownik żółwiowi żółwiom biernik żółwia żółwie narzędnik żółwiem żółwiami miejscownik żółwiu żółwiach wołacz żółwiu żółwie - przykłady:
- (1.1) Żółwie są starsze od dinozaurów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żółw lamparci • żółw skórzasty • żółw słoniowy
- synonimy:
- (1.2) testudo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) żółw lądowy • żółw morski
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żółwiątko n, żółwinek m, żółwinkowate nmos, żółwie nmos, żółwiak m, żółwiakowate nmos
- przym. żółwi, żółwiowy, żółwikowy, żółwinkowaty, żółwiakowaty
- przysł. żółwio
- związki frazeologiczne:
- jak żółw • żelazna żaba
- etymologia:
- (1.1) w polszczyźnie zaświadczone od XV wieku, t. st.pol. żełw; prasł. *žely, *želъve < praindoeur. *ghelū-, prawdopodobnie od praindoeur. *ghel- → zielony, żółty, (por. np. żółw zielony); por. czes. želva, cs. жєлъва (želъva) / cs. жєлъвь (želъvь), gr. χέλυς (chélys) → żółw[1]
- (1.2) kalka z łac. testudo → żółw
- (1.3, 2.1) od znaczenia 1.1
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Płazy i gady
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) адабыжьмакъ
- abenaki: (1.1) tolba
- adygejski: (1.1) хьэдэпчэмыӏу
- albański: (1.1) breshkë
- angielski: (1.1) (lądowy) tortoise, (morski, błotny) turtle, amer. (morski) sea turtle, bryt. (błotny) terrapin; (1.2) testudo, testudo formation, tortoise formation; (1.3) turtle
- arabski: (1.1) سلحفاة, marok. arab. فكرون
- awarski: (1.1) щурункъверкъ
- azerski: (1.1) tısbağa
- baskijski: (1.1) dortoka
- bengalski: (1.1) কাছিম
- białoruski: (1.1) чарапаха ż
- bułgarski: (1.1) костенурка
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 龟 / trad. 龜 (guī)
- czeski: (1.1) želva ż
- duński: (1.1) skildpadde w
- esperanto: (1.1) testudo
- estoński: (1.1) kilpkonn
- fiński: (1.1) kilpikonna
- francuski: (1.1) tortue ż
- gudźarati: (1.1) કાચબો m (kācabō)
- hebrajski: (1.1) צב m (caw)
- hindi: (1.1) कछुआ m (kachu'ā)
- hiszpański: (1.1) tortuga ż
- irlandzki: (1.1) turtar m
- islandzki: (1.1) skjaldbaka ż
- japoński: (1.1) 亀 (かめ, kame)
- jidysz: (1.1) טשערעפּאַכע ż (czerepache)
- kaszubski: (1.1) żółw m
- kataloński: (1.1) tortuga ż
- kazachski: (1.1) тасбақа
- keczua: (1.1) qarapara
- koreański: (1.1) 거북 (kŏbuk)
- krymskotatarski: (1.1) qapulbaqa
- litewski: (1.1) vėžlys m
- luksemburski: (1.1) Deckelsmouk
- łaciński: (1.1) testudo ż
- łotewski: (1.1) bruņurupucis m
- macedoński: (1.1) желка
- malajski: (1.1) penyu
- malgaski: (1.1) sokatra
- maltański: (1.1) fekruna
- nawaho: (1.1) tsisteeł, chʼééh digháhii
- niderlandzki: (1.1) schildpad ż
- niemiecki: (1.1) Schildkröte ż; (1.2) Schildkrötenformation ż; (1.3) Schildkröte ż
- norweski (bokmål): (1.1) skilpadde m/ż
- nowogrecki: (1.1) χελώνα ż
- pali: (1.1) kacchapa m
- portugalski: (1.1) tartaruga ż
- rosyjski: (1.1) черепаха ż; (1.2) черепаха ż
- sanskryt: (1.1) कच्छप m (kacchapa)
- serbsko-chorwacki: (1.1) kornjača
- słowacki: (1.1) korytnačka ż; (1.2) korytnačka ż
- staroangielski: (1.1) byrdling m
- starogrecki: (1.1) χελώνη ż
- sundajski: (1.1) kuya
- szwedzki: (1.1) sköldpadda w
- tamilski: (1.1) ஆமை
- telugu: (1.1) కమఠము, కచ్ఛపము, తాబేలు
- turecki: (1.1) kaplumbağa
- tuvalu: (1.1) fonu
- ukraiński: (1.1) черепа́ха ż; (1.2) черепа́ха ż; (2.1) черепа́ха ż
- walijski: (1.1) crwban
- węgierski: (1.1) teknős, teknősbéka
- wietnamski: (1.1) rùa
- wilamowski: (1.1) żuw m; (1.2) żuw m
- włoski: (1.1) tartaruga ż
- źródła:
- ↑ Hasło „żółw” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, s. 756.
żółw (język kaszubski)
żółw (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) herp. żółw
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.