Parma (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈparma], AS: [parma]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania; stolica prowincji Parma (1.2); zob. też Parma w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Emilia-Romania; zob. też prowincja Parma w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Parma Parmy dopełniacz Parmy Parm celownik Parmie Parmom biernik Parmę Parmy narzędnik Parmą Parmami miejscownik Parmie Parmach wołacz Parmo Parmy - przykłady:
- (1.1) Parma jest tak mała, tak nieproporcjonalnie mała w stosunku do swej świetnej przeszłości, aż do roli stolicy Księstwa Parmeńskiego, że wystarczy pół godziny by ją powolnym krokiem turysty przemierzyć od rogatki do rogatki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hist. polit. Księstwo Parmy / Parmy i Piacenzy / Parmy, Piacenzy i Guastalli • książę / księżna Parmy • bitwa pod Parmą
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parmeńczyk m, parmenka ż, parmezan m
- przym. parmeński, parmezański, parmezanowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Parma
- białoruski: (1.1) Парма ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Парма ż
- czeski: (1.1) Parma ż
- francuski: (1.1) Parme ż
- hiszpański: (1.1) Parma
- interlingua: (1.1) Parma
- niemiecki: (1.1) Parma n
- rosyjski: (1.1) Парма ż
- słowacki: (1.1) Parma ż
- słoweński: (1.1) Parma ż
- ukraiński: (1.1) Парма ż
- włoski: (1.1) Parma ż
- źródła:
- ↑ Gustaw Herling-Grudziński, Dziennik pisany nocą: 1982-1992, Wydawnictwo Literackie, 2012.
Parma (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Parma (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Parma[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Parman m, Parmanka ż
- przym. parmský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Parma” w: Internetová jazyková příručka.
Parma (język hiszpański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Parma (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Parma
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Parma (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. Parma
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Parmaer m, Parmaerin ż, Parmesaner m, Parmesanerin ż
- przym. parmaisch, parmesanisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Parma (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Parma
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Parma dopełniacz Parmy celownik Parme biernik Parmu miejscownik Parme narzędnik Parmou - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parmezán m
- przym. parmský, daw. parmezánsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Parma (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
Parma (język włoski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Parma
- odmiana:
- (1.1) blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parmense m ż, parmigiana ż, parmigiano m
- przym. parmense, parmigiano
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.