Kup (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dobrzeń Wielki; zob. też Kup w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kup Kupy dopełniacz Kupa Kupów celownik Kupowi Kupom biernik Kup Kupy narzędnik Kupem Kupami miejscownik Kupie Kupach wołacz Kupie Kupy - przykłady:
- (1.1) Czerwonoarmiści wymordowali w Kupie pensjonariuszy domu starców.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kupie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kupa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kupa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kupa • mieszkaniec / mieszkanka Kupa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kupie • pochodzić z Kupa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kupa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kupianin mos, kupianka ż
- przym. kupski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. kupa, st.pol. kopa[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Kupp
- źródła:
- ↑ Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit. - Zweite vermehrte und verbesserte Auflage, Breslau, 1888, str. 81.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.