Iris (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈirʲis], AS: [irʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini i uosobienie tęczy, posłanka bogów do ludzi; zob. też Iris (córka Taumasa) w Wikipedii
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 7; zob. też (7) Iris w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) nieodm., blm,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikIrisIris
dopełniaczIrisIris
celownikIrisIris
biernikIrisIris
narzędnikIrisIris
miejscownikIrisIris
wołaczIrisIris
przykłady:
(1.1) Iris jako bogini tęczy rozpina ów cudny łuk siedmiobarwny, co ziemię łączy z niebem[1].
(1.1) W sztukach plastycznych Iris bywa przedstawiana jako uskrzydlona kobieta w szacie o barwach tęczy, z kaduceuszem w ręce.
(1.1) Atrybutami skrzydlatej Iris były: kaduceusz oraz dzban do czerpania i rozlewania wody.
(1.2) Iris porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bogini / posłanka Iris • Iris wiatrolotna / wiatronoga / złotopióra / złotoskrzydła • atrybut / epitet / figurka / przedstawienie / wizerunek Iris • ku czci / na cześć Iris
(1.2) asteroida / planetka / planetoida Iris • Iris krąży / porusza się
synonimy:
(1.1) war. rzad. Iryda[2], Irys
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bogini
(1.2) planetoida
hiponimy:
(1.1) Taumantyda
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Irydion mos, iryd mrz, iryzacja ż, iryzowanie n, irydowość ż, irys mrz/mzw, irysek mrz/mzw, irysowość ż
czas. iryzować ndk., iryzować się ndk.
przym. irysowy, irydowy, Irydionowy
zob. Iryda, Irys
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. Ἶρις (Iris) < gr. ἶρις (iris) → tęcza
(1.2) prawdopodobnie od ang. Iris (1.1)
uwagi:
zob. też Iris w Wikipedii
(1.1) por. Iryda • Irys; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Iris; (1.2) Iris
  • czeski: (1.1) Iris ż; (1.2) Iris ż
  • łaciński: (1.1) Iris ż
  • nowogrecki: (1.1) Ίρις ż
  • rosyjski: (1.1) Ирис ż, Ирида ż; (1.2) Ирида ż
  • słowacki: (1.1) Íris ż; (1.2) Iris ż
  • starogrecki: (1.1) Ἶρις ż
źródła:
  1. ↑ Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Czytelnik, Warszawa 1972, s. 117.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Iryda” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Iris (język farerski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Iris (język niemiecki)

wymowa:
​
lp IPA: [ˈiːʀɪs]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. tęczówka
(1.2) bot. kosaciec, irys

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(2.1) mit. gr. Iris
(2.2) imię żeńskie Iryda
odmiana:
(1.1)
(1.2)
(2.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała
(2.2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona żeńskie
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.