skrzydlaty (język polski)
- wymowa:
- IPA: [skʃɨˈdlatɨ], AS: [skšydlaty], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający skrzydła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik skrzydlaty skrzydlata skrzydlate skrzydlaci skrzydlate dopełniacz skrzydlatego skrzydlatej skrzydlatego skrzydlatych celownik skrzydlatemu skrzydlatej skrzydlatemu skrzydlatym biernik skrzydlatego skrzydlaty skrzydlatą skrzydlate skrzydlatych skrzydlate narzędnik skrzydlatym skrzydlatą skrzydlatym skrzydlatymi miejscownik skrzydlatym skrzydlatej skrzydlatym skrzydlatych wołacz skrzydlaty skrzydlata skrzydlate skrzydlaci skrzydlate - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skrzydłowy mos, skrzydło n, skrzydełko n
- przym. skrzydłowy, półskrzydły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wingy, winged
- bułgarski: (1.1) крилат
- czeski: (1.1) okřídlený
- duński: (1.1) vinget
- francuski: (1.1) ailé
- hiszpański: (1.1) alado
- nowogrecki: (1.1) φτερωτός
- rosyjski: (1.1) крылатый
- słowacki: (1.1) okrídlený
- ukraiński: (1.1) крилатий
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.