Dusiołek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [duˈɕɔwɛk], AS: [duśou̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
- (1.1) neologizm książk. zły duch czyhający na wędrowców, aby podczas ich snu „wydusić” z nich duszę – postać z wiersza Bolesława Leśmiana pod tym samym tytułem; zob. też Dusiołek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dusiołek Dusiołki dopełniacz Dusiołka Dusiołków celownik Dusiołkowi Dusiołkom biernik Dusiołka Dusiołki narzędnik Dusiołkiem Dusiołkami miejscownik Dusiołku Dusiołkach wołacz Dusiołku Dusiołki - przykłady:
- (1.1) Wylazł z rowu Dusiołek, jak półbabek z łoża[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Dusiołek wyłazi / siada na piersi / dusi • Dusiołek ma pysk z żabia ślimaczy / zad tyli, co kwoka / ogon z rzemyka / podogonie z łyka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duszenie n, duszność ż, dusznica ż, dusidło n, dusiennica ż, dusimiech m, duch m
- czas. dusić, udusić, poddusić, podduszać, przydusić, przyduszać, zadusić, zdusić
- przym. duszny
- przysł. duszno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. dusić + -ołek; neologizm literacki Bolesława Leśmiana z wiersza Dusiołek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.