udusić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dusić)

(1.1) krym. doprowadzić do śmierci, uniemożliwiając oddychanie
(1.2) kulin. ugotować na małym ogniu pod przykryciem, w niewielkiej ilości wody i tłuszczu

czasownik zwrotny dokonany udusić się (ndk. dusić się)

(2.1) med. krym. stracić życie z powodu braku możliwości oddychania
(2.2) kulin. zostać uduszonym
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uduszenie n, Dusiołek mzw, dusiciel mzw/mos/mrz
czas. dusić
przysł. duszno
przym. duszny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dusić
(2.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dusić się
  • połabski: (1.1) ai̯dovĕt
  • rosyjski: (1.1) удушить; (1.2) утушить
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.