Dike (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdʲikɛ], AS: [dʹike], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini i uosobienie sprawiedliwości, utożsamiana z rzymską Justycją; jedna z Hor; zob. też Dike (mitologia) w Wikipedii

(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 99; zob. też (99) Dike w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) nieodm., blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Dike	Dike
dopełniacz	Dike	Dike
celownik	Dike	Dike
biernik	Dike	Dike
narzędnik	Dike	Dike
miejscownik	Dike	Dike
wołacz	Dike	Dike

przykłady:

(1.1) W sztukach plastycznych Dike bywa przedstawiana jako młoda kobieta z jakimś kwiatem lub rośliną w ręce.

(1.2) Dike porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.

składnia:

kolokacje:

(1.2) asteroida / planetka / planetoida Dike • Dike krąży / porusza się

synonimy:

(1.1) Justycja; rzad. Sprawiedliwość^[1]

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bogini

(1.2) planetoida

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Δίκη (Dike) < gr. δίκη (dike) → zwyczaj, sąd, wyrok, kara

(1.2) prawdopodobnie od franc. Dike (1.1)

uwagi:

zob. też Dike w Wikipedii

(1.1) por. Justycja • Sprawiedliwość; zobacz też: Ejrene • Eunomia • Nemezys • Temida • Indeks:Polski - Mitologia grecka

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Dike; (1.2) Dike
• czeski: (1.1) Diké ż; (1.2) Dike ż
• łaciński: (1.1) Dice ż; (1.2) Dike ż
• nowogrecki: (1.1) Δίκη ż
• słowacki: (1.1) Diké ż; (1.2) Dike ż
• starogrecki: (1.1) Δίκη ż

źródła: