żakiet (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) męskie eleganckie odzienie dzienne; zob. też żakiet (strój męski) w Wikipedii
- (1.2) damski strój rodzaju marynarki; zob. też żakiet (strój damski) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żakiet żakiety dopełniacz żakietu żakietów celownik żakietowi żakietom biernik żakiet żakiety narzędnik żakietem żakietami miejscownik żakiecie żakietach wołacz żakiecie żakiety - przykłady:
- (1.1) Wit nosił przy żakiecie pąsową różę.
- (1.1) W kieszeni babcinego żakietu znalazłem sto marek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jaskółka; reg. śl. szaket, szakiet
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) strój, ubranie
- (1.1) strój, marynarka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żakiecik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. jaquette < franc. jaque
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.