odzienie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔˈʥ̑ɛ̇̃ɲɛ], AS: [oʒ́ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przest. to, w co człowiek ubiera się; ubranie, odzież
- (1.2) st.pol. zbroja[1]
- odmiana:
- (1.1) blm[2],
przypadek liczba pojedyncza mianownik odzienie dopełniacz odzienia celownik odzieniu biernik odzienie narzędnik odzieniem miejscownik odzieniu wołacz odzienie - przykłady:
- (1.1) Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odzienie letnie / zimowe • wytworne / świąteczne • włożyć odzienie
- synonimy:
- (1.1) garderoba, odzież, przyodziewek, ubiór, ubranie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odzianie n, odziewadło n, odziewanie n, odziewek mrz, odzieżówka ż, odzieniec mos, odzież ż
- czas. odziać dk., odziewać ndk.
- przym. odziany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. odziać + -enie
- uwagi:
- (1.1) kolokacje: „
założyć odzienie” i „ubrać odzienie” są niewłaściwe, a poprawna forma to: „włożyć odzienie”[2]. - tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 135.
- 1 2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 586.
- ↑ Ewangelia wg św. Marka 9,3, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Walenty Prokulski)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.