Żegota (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ʒɛˈɡɔta], AS: [žegota]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) st.pol. imię męskie; zob. też Żegota (imię) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) hist. kryptonim konspiracyjny Rady Pomocy Żydom, działającej w Polsce podczas II wojny światowej; zob. też Rada Pomocy Żydom w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(2.1) Żegota pomagała Żydom znajdować schronienie u polskich rodzin, w sierocińcach, klasztorach i innych tego typu instytucjach.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Żegota • brat / kuzyn / wujek / dziadek Żegota • mężczyzna imieniem (o imieniu) Żegota • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Żegota • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Żegota • otrzymać / dostać / przybrać imię Żegota • dzień imienin / imieniny Żegoty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żagiew ż

czas. żec ndk.

przym. Żegotowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.pol. żec → palić < podstawa pol. Ignacy < łac. ignis → ogień^[2]

(1.1) źródłosłów nazwiska Żegota^[2]

uwagi:

zob. też Żegota w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: