sierociniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɕɛrɔˈʨ̑ĩɲɛʦ̑], AS: [śeroćĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. dom dla sierot
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sierociniec sierocińce dopełniacz sierocińca sierocińców celownik sierocińcowi sierocińcom biernik sierociniec sierocińce narzędnik sierocińcem sierocińcami miejscownik sierocińcu sierocińcach wołacz sierocińcu sierocińce - przykłady:
- (1.1) Po śmierci rodziców Paulina trafiła do sierocińca.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dom dziecka; przest. ochronka, przytułek; pot. bidul
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sierota, sierotka, sieroctwo
- czas. osierocać, osierocić
- przym. sierocy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dom dziecka
- białoruski: (1.1) прытулак m
- bułgarski: (1.1) сиропиталище n
- estoński: (1.1) orbudekodu
- niemiecki: (1.1) Waisenhaus n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.