łachudra (język polski)

wymowa:

IPA: [waˈxudra], AS: [u̯aχudra]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pejor. obraź. pogard. człowiek niewiele wart^[1]

(1.2) pot. pogard. człowiek w starym, obdartym ubraniu

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. pejor. obraź. pogard. kobieta niewiele warta, nie szanująca się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łachudra	łachudry
dopełniacz	łachudry	łachudrów
celownik	łachudrze	łachudrom
biernik	łachudrę	łachudrów
narzędnik	łachudrą	łachudrami
miejscownik	łachudrze	łachudrach
wołacz	łachudro	łachudry

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łachudra	łachudry
dopełniacz	łachudry	łachuder
celownik	łachudrze	łachudrom
biernik	łachudrę	łachudry
narzędnik	łachudrą	łachudrami
miejscownik	łachudrze	łachudrach
wołacz	łachudro	łachudry

przykłady:

(1.1) Ile razy mówiłem, że masz zjeżdżać na tamten chodnik, łachudro^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łachudrak, łajdak, łobuz, kanalia, szubrawiec

(1.2) łachmaniarz, łachmyta, łapserdak, oberwaniec, obszarpaniec, obdrapaniec, obrzępała, szmaciarz

(2.1) łajdaczka, wywłoka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łachudrak m

przym. łachudrowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

płn. prasł. *lachudьra → człowiek w podartym ubraniu, obdartus, będące złożeniem z prasł. *lachъ → nędzna podarta odzież, łachman, szmata oraz prasł. *-dьra, od prasł. *derti → rwać na kawałki, rozrywać, rozdzierać^[3] (por. pol. łach i pol. drzeć)

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) лахудра m; (2.1) лахудра ż
• hiszpański: (1.1) canalla m
• niemiecki: (1.1) Lump m; (1.2) Lump m: (2.1) Luder n
• rosyjski: (1.1) лахудра m, мерзавец m, негодяй m, дрянь ż; (2.1) лахудра ż
• ukraiński: (2.1) лаху́дра ż

źródła: