łachman (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈwaxmãn], AS: [u̯aχmãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. stare, zniszczone ubranie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łachman łachmany dopełniacz łachmana / łachmanu łachmanów celownik łachmanowi łachmanom biernik łachman łachmany narzędnik łachmanem łachmanami miejscownik łachmanie łachmanach wołacz łachmanie łachmany - przykłady:
- (1.1) Chłop siedział w kieszeni u arendarza, chodził w łachmanach, na przednówku kładł do garnka lebiodę, a ziarno siewne brał ze dworu na ciężki odrobek[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) łach, lump, szmata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łach mrz, łachmaniarz m, łachmaniarka ż
- przym. łachmaniarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- płn. prasł. *lachmanъ → nędzna, podarta odzież[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rag
- esperanto: (1.1) ĉifono
- hiszpański: (1.1) andrajo m, harapo m
- nowogrecki: (1.1) παλιόρουχο n, κουρέλι n
- rosyjski: (1.1) лохмотья n
- źródła:
- ↑ Historia Polski 1795-1918, Stefan Kieniewicz, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „łachman” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.