wywłoka (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈvwɔka], AS: [vyvu̯oka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) posp. kobieta o złej reputacji, zdemoralizowana, która utrzymuje się z nierządu, pot. prostytutka
(1.2) daw. duchowny pozbawiony święceń[1], ekskomunikowany ksiądz[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wyglądasz dzisiaj jak wywłoka. Załóż coś gustownego i zmyj ten wyzywający makijaż.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ladacznica, lafirynda, zdzira, dziwka, jawnogrzesznica, kurtyzana, kurwa, lampucerna, latawica, nałożnica, nierządnica, rozpustnica, suka, szmata, wycirus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wywlekanie ż, wywleczenie n, wywłok m, wleczenie n, włok m
czas. wywlekać ndk., wywlec dk., wlec ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wywłoka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zygmunt Gloger, 1903, Encyklopedja staropolska, T. IV, s. 473, hasło: wywłoka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.