ladacznica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌladaʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [ladačʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ladacznica ladacznice dopełniacz ladacznicy ladacznic celownik ladacznicy ladacznicom biernik ladacznicę ladacznice narzędnik ladacznicą ladacznicami miejscownik ladacznicy ladacznicach wołacz ladacznico ladacznice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zespół Madonny i ladacznicy
- synonimy:
- (1.1) przest. latarnica, nierządnica, rozpustnica, ulicznica, wszetecznica; eufem. kobieta lekkich obyczajów; neutr. prostytutka; posp. łajdaczka; wulg. dziwka, kurwa, lafirynda, wywłoka, zdzira
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ladaczny
- rzecz. ladaco n/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. lada + co + -ica[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prostytutka
- angielski: (1.1) harlot, strumpet
- esperanto: (1.1) ĉiesulino, publikulino, wulg. putino
- kazachski: (1.1) жезөкше, зинақор, ойнасқор
- łaciński: (1.1) meretrix ż
- rosyjski: (1.1) блудница ż
- włoski: (1.1) meretrice ż
- źródła:
- ↑
Hasło „ladacznica” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Porada „Ladacznica a ladaco” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.