ladaco (język polski)
- wymowa:
- IPA: [laˈdaʦ̑ɔ], AS: [ladaco]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki
- (1.1) przest. dziś żart. człowiek nic niewart, postępujący lekkomyślnie i nieodpowiedzialnie
- odmiana:
- (1.1)[1] nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ladaco ladaco dopełniacz ladaco ladaco celownik ladaco ladaco biernik ladaco ladaco narzędnik ladaco ladaco miejscownik ladaco ladaco wołacz ladaco ladaco - przykłady:
- (1.1) … marynarz ten był wielkim ladaco…[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) drapichrust, gałgan, hultaj, huncwot, nicpoń, łachmyta, łapserdak[3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ladacznica ż
- przym. ladacy, ladaczny
- zaim. lada co
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- pol. lada + co[4]
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) golfo m, holgazán m, tunante m
- źródła:
- ↑
Hasło „ladaco” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Szaman Morski, Karol Olgierd Borchardt, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Porada „Ladacznica a ladaco” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.