szubrawiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. ktoś nikczemny i podły
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szubrawiec szubrawcy dopełniacz szubrawca szubrawców celownik szubrawcowi szubrawcom biernik szubrawca szubrawców narzędnik szubrawcem szubrawcami miejscownik szubrawcu szubrawcach wołacz szubrawcze / szubrawcu szubrawcy - przykłady:
- (1.1) Ty odzyskasz swoją własność, a ja chcę wiedzieć, czy mój wuj jest szubrawcem, czy uczciwym człowiekiem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) drań, kanalia, łachudra, łajdak, łobuz, łotr, nikczemnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szubrawstwo n
- przym. szubrawy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. šubravec[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Karol May, Maskarada w Moguncji
- ↑
Hasło „szubrawiec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.