szmaciarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. człowiek zbierający szmaty i handlujący nimi
- (1.2) pogard. mężczyzna źle ubrany
- (1.3) pogard. rodzaj wyzwiska
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szmaciarz szmaciarze dopełniacz szmaciarza szmaciarzy / rzad. szmaciarzów[1] celownik szmaciarzowi szmaciarzom biernik szmaciarza szmaciarzy / rzad. szmaciarzów narzędnik szmaciarzem szmaciarzami miejscownik szmaciarzu szmaciarzach wołacz szmaciarzu szmaciarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) reg. śl. haderlok, reg. śl. handerlok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szmata ż, szmaciarstwo n, szmateks mrz
- forma żeńska szmarciara ż
- przym. szmaciarski, szmaciany
- czas. szmacić
- przysł. szmaciarsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „szmaciarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.