nimi (język polski)

wymowa:
​, IPA: [ˈɲĩmʲi], AS: [ńĩmʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

zaimek, forma fleksyjna

(1.1) zob. oni
(1.2) zob. one
odmiana:
(1.1-2) opis polskich zaimków na stronie aneksu
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

nimi (język estoński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) imię[1]
(1.2) nazwa[1]
(1.3) nazwisko[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eesnimi[2]
(1.3) perekonnanimi[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Robert Bielecki, Język estoński dla początkujących. I. Teksty i gramatyka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 50.
  2. 1 2 Robert Bielecki, Język estoński dla początkujących. I. Teksty i gramatyka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 52.

nimi (język fiński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) imię
odmiana:
(1.1) nim‧i (→ wzór odmiany)
przykłady:
(1.1) Mikä on tämän kauniin venäläisen naisen nimi? → Jak ma na imię ta piękna Rosjanka?
składnia:
kolokacje:
(1.1) antaa (+all.) nimeksi → nadać (+C.) imię; (D.) nimessä → w imieniu (+D.); nimikirjaimet, nimikirjoitus, nimipäivä
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nimike, nimistö, nimiö, nimitys, nimetön
czas. nimetä, nimittää
przym. nimekäs, nimellinen, nimetön
przysł. nimittäin
związki frazeologiczne:
nimi on enne
etymologia:
ugrofiń. *nime
por. płnlap. namma, węg. név
uwagi:
źródła:

nimi (język wotycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) imię
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.