ćmić (język polski)

wymowa:
IPA: [ʨ̑mʲiʨ̑], AS: [ćmʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) zmniejszać widoczność, zaciemniać
(1.2) powodować lekki ból
(1.3) słabo świecić, migotać
(1.4) palić papierosy, fajkę
(1.5) gw. (Śląsk Cieszyński) kłamać, okłamywać[1]

czasownik zwrotny niedokonany ćmić się

(2.1) ściemniać się
(2.2) słabo się palić
odmiana:
(1.1-4)[2] koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Dym z twojego komina ćmi w całej okolicy.
(1.2) Coś mi ćmi w krzyżu.
(1.3) Nie mogę spokojnie czytać, bo przez te ćmy światło uciążliwie ćmi.
(1.4) Ćmisz w ciąży? To szkodliwe dla dziecka!
(2.2) Ta zapałka ledwo się ćmi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) pobolewać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ćmienie n, ćma ż, zaćma ż, zaćmienie n, ćmik m
czas. przyćmić, zaćmić, zaćmiewać, ciemnieć
ims. przyćmiony
przym. zaćmieniowy, ćmy
przysł. ćma
związki frazeologiczne:
ćmi się w oczach • ćmi się w głowie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: palić
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: kłamać, okłamywać
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ściemniać się
  • angielski: (1.1) darken; (1.2) hurt, smart
  • kaszubski: (1.1) cemnic, druzgac, gruzdac; (1.2) czmic, czmnic, dokùczac, bòlëwac, pòbòlëwac; (1.3) skrzëwic, sybrzëc; (1.4) kurzëc, kùrzëc, czadzëc, kwalmòwac
  • niemiecki: (1.2) mucken; (1.3) flimmeren
  • rosyjski: (1.1) затемнять
źródła:
  1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.