migotać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zamigotać)

(1.1) świecić w sposób przerywany lub krótko
(1.2) poruszać się szybko, rzucając błyski
(1.3) med. mieć niemiarowe i nieefektywne skurcze przedsionków lub komór serca
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IX lub rzad. koniugacja I, migocę / migoczę[1] / rzad. migotam[2], lub lub rzad.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) błyszczeć, iskrzyć się, lśnić, mienić się, migać, mrugać, skrzyć się
(1.2) migać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zamigotać
rzecz. migot m, migotanie n, migotliwość ż, migotka ż
przym. migotliwy, migowy
przysł. migotliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „migotać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „migotać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.