migotka (język polski)

migotka (1.1)
wymowa:
IPA: [mʲiˈɡɔtka], AS: [mʹigotka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. trzecia powieka, przezroczysty fałd spojówki położony w przyśrodkowym kącie oka występujący u niektórych zwierząt; zob. też migotka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Opadanie migotki jest częstym symptomem choroby u kotów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trzecia powieka, błona mrużna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. migotać, migać
rzecz. miganie, migotanie, mig, mignięcie, migawka
przym. migotliwy, migowy
przysł. migiem
wykrz. migiem
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) haw
  • duński: (1.1) blinkhinde w
  • hiszpański: (1.1) membrana nictitante ż
  • niderlandzki: (1.1) knipvlies
  • niemiecki: (1.1) Nickhaut ż
  • norweski (bokmål): (1.1) blinkhinne
  • słoweński: (1.1) žmurka ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.