migawka (język polski)

migawka (1.1) szczelinowa
wymowa:
IPA: [mʲiˈɡafka], AS: [mʹigafka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego; zob. też migawka w Wikipedii
(1.2) publ. krótki filmik, najczęściej o charakterze reportażowym, lub kilka zmontowanych zdjęć na jakiś temat
(1.3) reg. łódz.[1] bilet okresowy komunikacji miejskiej
(1.4) pot. wybrane sceny filmu lub programu telewizyjnego wchodzące często w skład zwiastuna
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Zepsuła się migawka w moim aparacie.
(1.3) Podczas kontroli biletów zorientowałam się, że zapomniałam migawki.
(1.4) Powyżej zamieściłem zwiastun ukazujący migawki z filmu. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) migawka szczelinowa / centralna
(1.2) migawka filmowa • migawki z wojny / koncertu / protestu / demonstracji
(1.3) migawka ulgowa / normalna
(1.4) migawki z filmu
synonimy:
(1.3) sieciówka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miganie n, mignięcie n, migotka ż
czas. migać ndk., mignąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) od migać/mignąć w znaczeniu szybko pokazać i schować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 231.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.