ånde (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) fizj. oddech

(1.2) obłoczek oddechu widoczny w chłodnym powietrzu

czasownik

(2.1) fizj. oddychać

(2.2) przen. oddychać (o tkaninach itp.)

(2.3) dąć, mocno wiać (o wietrze)

(2.4) przen. emanować

(2.5) cicho szeptać

odmiana:

(2) en ånde, ånden, blm

(2) at ånde, ånder, åndede, åndet

przykłady:

(1.1) Ved ind­åndingen følger NO med luften ned i lungerne, især når man ånder gennem næsen.^[1] → Podczas wdychania razem z powietrzem do płuc dostaje się NO, zwłaszcza gdy oddycha się przez nos.

składnia:

kolokacje:

(2.1) at ånde gennem næsen → oddychać przez nos

synonimy:

(2.1) trække vejret

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. önd

uwagi:

por. = ånd → duch

źródła:

ånde (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: [ˈonːe]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) nawdychać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: