Messerschmitt Bf 163
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Messerschmitt AG

Typ

samolot rozpoznawczo-łącznikowy

Załoga

1 pilot + 1 obserwator

Historia
Data oblotu

19.02.1938

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

1 x 8-cylindrowy silnik tłokowy w układzie odwróconego V: Argus As 10C

Moc

startowa – 237 KM (177 KW)
trwała – 200-220 KM

Wymiary
Rozpiętość

13,58 m

Średnica wirnika

2,60 m

Długość

9,75 m

Wysokość

3,00 m

Powierzchnia nośna

ok. 25 m²

Masa
Własna

995 kg

Startowa

1310 kg (max. 1400 kg)

Paliwa

150 l

Osiągi
Prędkość maks.

200 km/h

Prędkość przelotowa

155 km/h

Prędkość minimalna

48 km/h

Prędkość wznoszenia

1 000 m / 4,5 min.; 3 000 m / 16 min.

Pułap praktyczny

4500 m

Zasięg

400 km

Długotrwałość lotu

2,5 h

Rozbieg

80 m

Dobieg

130 m

Współczynnik obciążenia konstrukcji

61,4 kg/m²

Dane operacyjne
Przestrzeń ładunkowa
315 kg

Messerschmitt Bf 163 – zaprojektowany w zakładach Messerschmitt śmigłowy samolot rozpoznawczo-łącznikowy typu STOL. Zgłoszony do Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium, RLM) jako konkurencyjny projekt dla Fieseler Fi 156 Storch i Siebel Si 201.

Projektowanie i konstrukcja

Jest jednym z najbardziej nieznanych samolotów wytwórni Messerschmitt. Po odrzuceniu projektu prawie cała dokumentacja tego samolotu została zniszczona i numer 163 nadano później nowemu projektowi, myśliwcowi rakietowemu Messerschmitt Me 163[1].

Początkowo prace nad konstrukcją prowadzono w zakładach Messerschmitta w Augsburgu, następnie przeniesiono do Rohrbach Metall Flugzeugbau w Berlinie, W celu skrócenia drogi startu planowano uzyskać zmienny kąt natarcia przez obrót skrzydła o 12 stopni wokół osi poprzecznej. Klapy zamontowano w trzech częściach na każdym skrzydle, przy czym klapa zewnętrzna pełniła funkcję klapy kombinowanej, lotki i klapy do lądowania. Olejowo-hydraulicznie tłumione podwozie z długimi goleniami przeznaczone było do lądowań na nieprzygotowanym terenie. Koła główne miały hamulce hydrauliczne. Stałe koło ogonowe można było obracać. Kabina była otwarta z tyłu. Później miał tam być zainstalowany obrotowy karabin maszynowy MG 17 jako uzbrojenie obronne. Pierwotnie zamierzona trzyosobowa załoga siedziała jeden za drugim. Później, ze względu na brak miejsca, załoga została zredukowana do dwóch osób, pilota i obserwatora, który miał również obsługiwać MG 17. Boczne przeszklone części kabiny można było złożyć do przodu, podobnie jak w Bf 108[1][2].

Zbudowano jeden egzemplarz, który dziewiczy lot odbył 19 lutego 1938 z Gerhardem Hubrichem. W dniach 22 i 23 lutego wykonano 9 kolejnych lotów tą maszyną, które wykazały jego słabe właściwości lotne. Planowane dalsze testy na poligonie w Rechlinie zostały przerwane, a jesienią 1938 samolot wrócił do Augsburga. Ostatecznie konkurs wygrał Fieseler Fi 156 Storch. 29 września 1938 został przekazany jako obiekt dydaktyczny ze względu na częściowo nowe i interesujące szczegóły konstrukcyjne do „Fliegertechnische Schule München” w Monachium z inicjatywy projektanta inżyniera Richarda Bauera, który uczył tam budowy samolotów. Po zakończeniu wojny długi czas stał na lotnisku w Oberwiesenfeld (obecnie tereny włączone do północnych dzielnic Monachium) i po pewnym czasie został zezłomowany[1][3].

Zobacz

Przypisy

  1. 1 2 3 Messerschmitt Bf 163. fliegerweb.com. [dostęp 2023-01-01].
  2. ↑ Reinhold Thiel - „Weser” Flugzeugbau. Hauschild, Brema, 2013, s. 50, ISBN 978-3-89757-539-4
  3. ↑ Hans J. Ebert, Johann B. Kaiser, Klaus Peters: Willy Messerschmitt - pionier lotnictwa i lekkiej konstrukcji. Bernard & Graefe, Bonn, 1992, s. 205, ISBN 3-7637-6103-9
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.