zbawienie (język polski)

wymowa:

IPA: [zbaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [zbavʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uratowanie w trudnej sytuacji

(1.2) rel. boski akt wybawienia ludzi od wiecznego potępienia; zob. też zbawienie w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbawienie	zbawienia
dopełniacz	zbawienia	zbawień
celownik	zbawieniu	zbawieniom
biernik	zbawienie	zbawienia
narzędnik	zbawieniem	zbawieniami
miejscownik	zbawieniu	zbawieniach
wołacz	zbawienie	zbawienia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wybawienie, ocalenie, ratunek, uratowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbawiciel m, zbawca m, zbawczyni ż, Zbawiciel mos

czas. zbawić dk., zbawiać ndk.

przym. zbawienny, zbawczy

przysł. zbawiennie

związki frazeologiczne:

czekać jak na zbawienie

etymologia:

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego^[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) salvation; (1.2) salvation
• czeski: (1.2) spása
• francuski: (1.1) salut m; (1.2) salut m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• szkocki gaelicki: (1.2) saorsa ż

źródła: