Zbawiciel (język polski)
Zbawiciel (1.1)
- wymowa:
- IPA: [zbaˈvʲiʨ̑ɛl], AS: [zbavʹićel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) rel. w chrześcijaństwie Chrystus (jeden z tytułów Jezusa)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Zbawiciel dopełniacz Zbawiciela celownik Zbawicielowi biernik Zbawiciela narzędnik Zbawicielem miejscownik Zbawicielu wołacz Zbawicielu - przykłady:
- (1.1) Bo się narodził Zbawiciel (…) (Gdy się Chrystus rodzi)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Zbawca, Mesjasz, Chrystus, Jezus Chrystus, Pan Jezus
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Bóg
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Zbawca m, zbawca m, zbawienie n
- czas. zbawić dk., zbawiać ndk.
- przym. zbawczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zbawić + -el
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Savior, Saviour
- esperanto: (1.1) Savanto
- islandzki: (1.1) Lausnari m
- niemiecki: (1.1) Erlöser m, Seligmacher m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- włoski: (1.1) Salvatore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.