zaprzaństwo (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈpʃãj̃stfɔ], AS: [zapšãĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. pejor. wyparcie się swojej ojczyzny, religii, rodziny itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zaprzaństwo	zaprzaństwa
dopełniacz	zaprzaństwa	zaprzaństw
celownik	zaprzaństwu	zaprzaństwom
biernik	zaprzaństwo	zaprzaństwa
narzędnik	zaprzaństwem	zaprzaństwami
miejscownik	zaprzaństwie	zaprzaństwach
wołacz	zaprzaństwo	zaprzaństwa

przykłady:

(1.1) Zbawiciel wtedy radził mu czuwać i modlić się, by nie uległ pokusie. Lecz Piotr czuł się od niej bezpieczny i właśnie dlatego popełnił tak okropny i obrzydliwy grzech zaprzaństwa^[1].

(1.1) (…) autorzy deklarują swą przynależność do obozu, postrzegającego ostatnie dwudziestolecie nie jako ciąg zdrad, spisków, zaprzaństw, katastrof i afer, lecz jako gigantyczny sukces Polaków, którego wciąż nie potrafimy docenić^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odstępstwo^[3]

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zdrada

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaprzaniec m

czas. zaprzeć, zaprzeć się

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zdrada

źródła: