wyzwoleniec (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. były niewolnik, oficjalnie obdarowany wolnością przez swojego właściciela
(1.2) daw. osoba wyzwolona z niewoli[1]
(1.3) daw. wyższy stopień naukowy w szkołach średniowiecznych[1]
(1.4) daw. terminator, po odbyciu terminu promowany na czeladnika[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyzwolenie n, wyzwoliciel mos
forma żeńska wyzwolenica ż
czas. wyzwalać
przym. wyzwoleńczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) freedman
  • francuski: (1.1) affranchi m
  • hiszpański: (1.1) liberto m
  • łaciński: (1.1) libertus m
  • nowogrecki: (1.1) απελεύθερος m
  • rosyjski: (1.1) вольноотпущенник m
  • słowacki: (1.1) prepustenec m
  • włoski: (1.1) liberto m, affrancato m
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wyzwoleniec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.