wyzwoleńczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨzvɔˈlɛ̃j̃n͇ʧ̑ɨ], AS: [vyzvolẽĩ ̯ṇčy], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) którego celem jest wyzwolenie kogoś lub czegoś (najczęściej w kontekście wojennym)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wyzwoleńczy		wyzwoleńcza	wyzwoleńcze	wyzwoleńczy	wyzwoleńcze
dopełniacz	wyzwoleńczego		wyzwoleńczej	wyzwoleńczego	wyzwoleńczych
celownik	wyzwoleńczemu		wyzwoleńczej	wyzwoleńczemu	wyzwoleńczym
biernik	wyzwoleńczego	wyzwoleńczy	wyzwoleńczą	wyzwoleńcze	wyzwoleńczych	wyzwoleńcze
narzędnik	wyzwoleńczym		wyzwoleńczą	wyzwoleńczym	wyzwoleńczymi
miejscownik	wyzwoleńczym		wyzwoleńczej	wyzwoleńczym	wyzwoleńczych
wołacz	wyzwoleńczy		wyzwoleńcza	wyzwoleńcze	wyzwoleńczy	wyzwoleńcze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Większość prostych żołnierzy najróżniejszych armii wyzwoleńczych, na których natknąłem się w Afryce lub Ameryce Łacińskiej, miała bardzo niski poziom świadomości politycznej^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ruch wyzwoleńczy • walka / armia wyzwoleńcza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyzwoliciel m, wyzwolicielka ż, wyzwoleniec m, wyzwoliny nmos, wyzwalanie n, wyzwolenie n

czas. wyzwalać ndk., wyzwolić dk.

przym. wyzwolicielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вызваленчы
• francuski: (1.1) libérateur, sauveur
• hiszpański: (1.1) de liberación, libertador
• nowogrecki: (1.1) απελευθερωτικός
• portugalski: (1.1) libertador
• rosyjski: (1.1) освободительный

źródła: