wykształcony (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨkʃtawˈʦ̑ɔ̃nɨ], AS: [vykštau̯cõny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: wykształcić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wykształcony wykształcona wykształcone wykształceni wykształcone dopełniacz wykształconego wykształconej wykształconego wykształconych celownik wykształconemu wykształconej wykształconemu wykształconym biernik wykształconego wykształcony wykształconą wykształcone wykształconych wykształcone narzędnik wykształconym wykształconą wykształconym wykształconymi miejscownik wykształconym wykształconej wykształconym wykształconych wołacz wykształcony wykształcona wykształcone wykształceni wykształcone stopień wyższy bardziej wykształcony przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej wykształcony bardziej wykształcona bardziej wykształcone bardziej wykształceni bardziej wykształcone dopełniacz bardziej wykształconego bardziej wykształconej bardziej wykształconego bardziej wykształconych celownik bardziej wykształconemu bardziej wykształconej bardziej wykształconemu bardziej wykształconym biernik bardziej wykształconego bardziej wykształcony bardziej wykształconą bardziej wykształcone bardziej wykształconych bardziej wykształcone narzędnik bardziej wykształconym bardziej wykształconą bardziej wykształconym bardziej wykształconymi miejscownik bardziej wykształconym bardziej wykształconej bardziej wykształconym bardziej wykształconych wołacz bardziej wykształcony bardziej wykształcona bardziej wykształcone bardziej wykształceni bardziej wykształcone stopień najwyższy najbardziej wykształcony przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej wykształcony najbardziej wykształcona najbardziej wykształcone najbardziej wykształceni najbardziej wykształcone dopełniacz najbardziej wykształconego najbardziej wykształconej najbardziej wykształconego najbardziej wykształconych celownik najbardziej wykształconemu najbardziej wykształconej najbardziej wykształconemu najbardziej wykształconym biernik najbardziej wykształconego najbardziej wykształcony najbardziej wykształconą najbardziej wykształcone najbardziej wykształconych najbardziej wykształcone narzędnik najbardziej wykształconym najbardziej wykształconą najbardziej wykształconym najbardziej wykształconymi miejscownik najbardziej wykształconym najbardziej wykształconej najbardziej wykształconym najbardziej wykształconych wołacz najbardziej wykształcony najbardziej wykształcona najbardziej wykształcone najbardziej wykształceni najbardziej wykształcone - (2.1) zob. wykształcić
- przykłady:
- (1.1) Leonardo da Vinci był człowiekiem wszechstronnie wykształconym, mimo że nigdy nie odbył studiów uniwersyteckich – był samoukiem.
- (1.1) Naszą nadzieją i szansą na dalszy rozwój jest otwarte i dobrze wykształcone młode pokolenie.
- (2.1) …od tysięcy lat w żołądkach ludzi i zwierząt jest bardzo silne stężenie kwasu solnego i enzymów. To wykształcona w wyniku ewolucji nasza naturalna ochrona przed zarazkami, które przyjmujemy w pożywieniu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dobrze / wszechstronnie / źle wykształcony
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niewykształcony, prosty
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wykształcenie n, wykształciuch m
- czas. kształcić ndk., wykształcić dk., wykształcać ndk., kształcić się ndk., wykształcić się dk., wykształcać się ndk., wykształtować się dk.
- przym. niewykształcony
- ims. niewykształcony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) educated, erudite
- arabski: (1.1) أديب, مثقف
- białoruski: (1.1) вучоны, адукаваны
- bułgarski: (1.1) образован
- chiński standardowy: (1.1) 教育 (jiàoyù)
- esperanto: (1.1) klera
- hiszpański: (1.1) culto
- interlingua: (1.1) culte, cultivate, educate, erudite, litterate, scholarisate
- jidysz: (1.1) קולטורעל (kulturel)
- niemiecki: (1.1) gebildet
- rosyjski: (1.1) образованный
- słowacki: (1.1) vzdelaný
- szwedzki: (1.1) bildad, allmänbildad
- turecki: (1.1) eğitimli
- ukraiński: (1.1) осві́чений, ви́школений
- węgierski: (1.1) képzett, iskolázott
- włoski: (1.1) educato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.