képzett (język węgierski)

wymowa:

IPA: [ˈkeːbzɛtː], ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykształcony, wyszkolony, wykwalifikowany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) képzetlen

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. képzés, képző, képzettség, képzet, képződmény

czas. képez, képződik

przym. képzési, képző, képzős, képzetes

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. képez + -ett

uwagi:

źródła: