wstręciuch (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pejor. lub niekiedy żart. osoba niemiła, wywołująca niechęć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wstręciuch wstręciuchy dopełniacz wstręciucha wstręciuchów celownik wstręciuchowi wstręciuchom biernik wstręciucha wstręciuchy narzędnik wstręciuchem wstręciuchami miejscownik wstręciuchu wstręciuchach wołacz wstręciuchu wstręciuchy ndepr. M. i W. lm: (ci) rzad. wstręciuchowie - przykłady:
- (1.1) Stało się to zaraz po tym, jak po raz kolejny usłyszałem w telewizji, że głównym zadaniem policji jest od jakiegoś czasu łapanie tych wstręciuchów, którzy jeżdżą samochodami bez zapiętych pasów bezpieczeństwa[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) obrzydliwiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wstręt m, wstrętność ż
- zdrobn. wstręciuszek m
- forma żeńska wstręciucha ż
- przym. wstrętny
- przysł. wstrętnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wstrętny + -uch
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Paweł Wodniak, Niebiescy eksperci, „Gazeta Krakowska”, 2005-04-28, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.