wrzutnia (język polski)
wrzutnia (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʒutʲɲa], AS: [vžutʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) udostępniany przez instytucję publiczną zasobnik umożliwiający ludności zdawanie określonych obiektów, bez możliwości ich samodzielnego wyjęcia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wrzutnia wrzutnie dopełniacz wrzutni wrzutni celownik wrzutni wrzutniom biernik wrzutnię wrzutnie narzędnik wrzutnią wrzutniami miejscownik wrzutni wrzutniach wołacz wrzutnio wrzutnie - przykłady:
- (1.1) Przez całą dobę czynna jest samoobsługowa wrzutnia do zwrotu książek[1].
- (1.1) Przez 10 miesięcy wrocławskiej policji i prokuraturze nie udało się złapać sprawców kradzieży trzech milionów złotych z wrzutni bankowej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wrzut mrz, wrzucanie n, wrzucenie n, wrzutka ż
- czas. wrzucać ndk., wrzucić dk.
- przym. wrzutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wrzut + -nia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) drop box
- duński: (1.1) døgnboks w
- źródła:
- ↑ Biblioteka Główna Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, dostęp: 29-01-2011
- ↑ M. Rybak, Wrocław: Ukradli miliony, kary nie będzie, Gazeta Wrocławska, publikacja: 25-06-2009, dostęp: 29-01-2011
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.