wrzutka (język polski)
wrzutka (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʒutka], AS: [vžutka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sport. w piłce nożnej wysokie podanie w pole karne
- (1.2) w go sposób zabicia grupy kamieni poprzez postawienie ich w atari kamieniem, który sam jest w atari
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wrzutka wrzutki dopełniacz wrzutki wrzutek celownik wrzutce wrzutkom biernik wrzutkę wrzutki narzędnik wrzutką wrzutkami miejscownik wrzutce wrzutkach wołacz wrzutko wrzutki - przykłady:
- (1.2) Już myślałem, że uratuję te kamienie, kiedy zrobiła mi wrzutkę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wrzucać, wrzucić
- rzecz. wrzucanie n, wrzucenie n, wrzutnia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) snapback
- chiński standardowy: (1.2) 倒扑
- esperanto: (1.2) rebata kapto, muskaptilo
- japoński: (1.2) ウッテガエシ
- koreański: (1.2) 환격
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.