wodociąg (język polski)

wymowa:

IPA: [vɔˈdɔʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [vodoćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. rurociąg do transportu wody wraz z armaturą do czerpania i uzdatniania; zob. też instalacja wodna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wodociąg	wodociągi
dopełniacz	wodociągu	wodociągów
celownik	wodociągowi	wodociągom
biernik	wodociąg	wodociągi
narzędnik	wodociągiem	wodociągami
miejscownik	wodociągu	wodociągach
wołacz	wodociągu	wodociągi

przykłady:

(1.1) Pewna teoria dotycząca przyczyny upadku Cesarstwa Rzymskiego głosi, że Rzymianie zapadli na ołowicę, ponieważ ich wodociągi były wykonane z ołowiu.

(1.1) Historią Londynu jest seria pożarów, ponieważ Londyn nie miał wodociągów, gdy inne miasta były już objęte siecią rur wodnych.

(1.1) Z powodu mrozów w nocy pękły dwa wodociągi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) waserlajtung

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwodociągowanie n

czas. zwodociągować

przym. wodociągowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. woda + -o- + ciągnąć

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) водаправод m
• bułgarski: (1.1) водопровод m
• chorwacki: (1.1) vodovod m
• czeski: (1.1) vodovod m
• duński: (1.1) vandledning w, vandrør n
• esperanto: (1.1) akvokondukilo
• hiszpański: (1.1) cañería ż (de agua), conducto m (de agua), acueducto m
• łotewski: (1.1) ūdensvads m
• norweski (bokmål): (1.1) vannledning m/ż, vassledning m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) vassleidning m/ż
• nowogrecki: (1.1) υδραγωγείο n, υδραγωγός m
• rosyjski: (1.1) водопровод m
• słowacki: (1.1) vodovod m
• słoweński: (1.1) vodovod m
• ukraiński: (1.1) водопровід m
• węgierski: (1.1) vízvezeték

źródła: