władczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. wymagający posłuchu

(1.2) praw. związany ze sprawowaniem władzy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	władczy		władcza	władcze	władczy	władcze
dopełniacz	władczego		władczej	władczego	władczych
celownik	władczemu		władczej	władczemu	władczym
biernik	władczego	władczy	władczą	władcze	władczych	władcze
narzędnik	władczym		władczą	władczym	władczymi
miejscownik	władczym		władczej	władczym	władczych
wołacz	władczy		władcza	władcze	władczy	władcze

przykłady:

(1.2) (…) Państwo jako szczególny podmiot prawa podejmuje działania w sferze władczej (imperium) i w sferze stosunków cywilnoprawnych (dominium)^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) władcza natura • władcze zachowanie • władczy gest / głos / ton

(1.2) akt władczy • uprawnienie / działanie władcze

synonimy:

(1.1) apodyktyczny, arbitralny, autorytarny, despotyczny, imperatywny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. władztwo n, władza ż, władze nmos, władca mos, władczyni ż, władczość ż, władanie n, zawładnięcie n

czas. zawładnąć dk., władać ndk.

przym. władny

przysł. władczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) domineering, overbearing, imperious
• francuski: (1.1) dominateur
• hiszpański: (1.1) autoritario
• niemiecki: (1.1) gebieterisch, herrisch
• rosyjski: (1.1) властный
• słowacki: (1.1) panovačný
• ukraiński: (1.1) вла́дний
• włoski: (1.1) autoritario, dispotico

źródła: