władztwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. sprawowanie władzy
- (1.2) książk. oddziaływanie na ludzi lub rzeczywistość
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik władztwo władztwa dopełniacz władztwa władztw celownik władztwu władztwom biernik władztwo władztwa narzędnik władztwem władztwami miejscownik władztwie władztwach wołacz władztwo władztwa - przykłady:
- (1.1) Śmierć Sancho III i podział ziem państwa pomiędzy jego synów oznaczały de facto koniec istnienia rozległego władztwa pampeluńskiego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rządy, władanie, władza
- (1.2) oddziaływanie, wpływ
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. władanie ż, władca mos, władczyni ż, władza ż, władze lm nmos
- czas. władać ndk., zawładnąć dk.
- przym. władczy, władny
- przysł. władczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rulership
- źródła:
- ↑ Joanna Orzechowska-Wacławska, Baskowie: Powstawanie współczesnego narodu, s. 21, Wydawnictwo UJ, 2015.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.