trzydziestka (język polski)

wymowa:

IPA: [ṭʃɨˈʥ̑ɛstka], AS: [ṭšyʒ́estka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liczba 30

(1.2) grupa 30 osób lub rzeczy

(1.3) 30 lat życia

(1.4) pot. kobieta w wieku trzydziestu lat

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzydziestka	trzydziestki
dopełniacz	trzydziestki	trzydziestek
celownik	trzydziestce	trzydziestkom
biernik	trzydziestkę	trzydziestki
narzędnik	trzydziestką	trzydziestkami
miejscownik	trzydziestce	trzydziestkach
wołacz	trzydziestko	trzydziestki

przykłady:

(1.2) Konkurs skoków narciarskich w Predazzo został przerwany po pierwszej serii, a Adam Małysz po skoku na 114 m znalazł się poza czołową trzydziestką.

(1.3) Zaczęło się bieganie po lekarzach, badania, nerwy bo trzydziestka już przekroczona.^[1]

(1.4) Na parkiecie szalały same trzydziestki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) trzydziestolatka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zgrub. trzydziecha ż

przym. trzydziesty

licz. trzydzieści, trzydzieścioro

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

pisownia „30-stka”, „30-tka” albo „30-ka” jest niepoprawna^[2]

tłumaczenia:

• chorwacki: (1.1) tridesetica ż
• czeski: (1.1) třicítka ż; (1.2) třicítka ż; (1.3) třicítka ż; (1.4) třicítka ż
• dolnołużycki: (1.1) tśiźastka ż
• esperanto: (1.1) trideko
• francuski: (1.1) trentaine ż
• górnołużycki: (1.1) třicetka ż
• jugorusiński: (1.1) трицетка ż
• kataloński: (1.1) trenta m
• macedoński: (1.1) триесетка ż
• niemiecki: (1.1) Dreißig ż
• serbski: (1.1) тридесетица ż
• słowacki: (1.1) tridsiatka ż

źródła: