szwedka (język polski)
szwedka (1.1)
szwedka (1.1)
szwedka (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃfɛtka], AS: [šfetka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. kula rehabilitacyjna z podparciem na łokieć
- (1.2) pot. rodzaj kurtki, wiatrówki z ortalionu ze ściągaczami w pasie i na mankietach
- (1.3) pot. środ. kolej. elektryczny zespół trakcyjny EN57 produkowany w Polsce
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szwedka szwedki dopełniacz szwedki szwedek celownik szwedce szwedkom biernik szwedkę szwedki narzędnik szwedką szwedkami miejscownik szwedce szwedkach wołacz szwedko szwedki - przykłady:
- (1.1) Antek złamał nogę i przez dwa miesiące chodził do szkoły ze szwedką.
- (1.2) Zrobiło się zimno, a ja miałam na sobie tylko cienką szwedkę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kula łokciowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kula
- (1.2) wiatrówka
- (1.3) zespół trakcyjny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szwedy nmos, Szwedziak mos, Szwecja ż, szwedzki mrz, Szwed mos, Szwedka ż, szwedzkość ż, szwed mrz
- przym. szwedzki
- przysł. szwedzko, po szwedzku
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Szwedka
- (1.3) od typowego malowania w żółto-niebieskich barwach kojarzących się z flagą Szwecji
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.