ortalion (język polski)
ortalion (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ɔrˈtalʲjɔ̃n], AS: [ortalʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rodzaj sportowej, nieprzemakalnej tkaniny z syntetycznego włókna; zob. też ortalion w Wikipedii
- (1.2) pot. okrycie wierzchnie z ortalionu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ortalion ortaliony dopełniacz ortalionu ortalionów celownik ortalionowi ortalionom biernik ortalion ortaliony narzędnik ortalionem ortalionami miejscownik ortalionie ortalionach wołacz ortalionie ortaliony - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ortalionowiec m, ortalionówka ż, ortalionik mrz
- przym. ortalionowy
- związki frazeologiczne:
- (1.1) rycerz ortalionu
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.