stuła (język polski)
stuła (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kośc. szata liturgiczna prezbiterów w formie wstęgi sukna; zob. też stuła w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stuła stuły dopełniacz stuły stuł celownik stule stułom biernik stułę stuły narzędnik stułą stułami miejscownik stule stułach wołacz stuło stuły - przykłady:
- (1.1) Odprawiał nabożeństwo bez ornatu, w samej stule.
- (1.1) Różny sposób noszenia stuły przez diakona i kapłana wskazuje na różny zakres obowiązków[1].
- (1.1) Ojciec Mieczysław ma stułę z San Giovanni Rotondo.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) włożyć / nosić stułę • być w / chodzić w stule
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) szata
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- wiązać stułą
- etymologia:
- łac. stola < gr. στολή → ubranie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stole
- baskijski: (1.1) estola
- bułgarski: (1.1) епитрахил m
- czeski: (1.1) štóla ż
- francuski: (1.1) étole ż
- hiszpański: (1.1) estola ż
- łaciński: (1.1) stola ż
- niemiecki: (1.1) Stola ż
- nowogrecki: (1.1) πετραχήλι n
- rosyjski: (1.1) стола ż
- rumuński: (1.1) orar
- ukraiński: (1.1) стола ż
- węgierski: (1.1) stóla
- włoski: (1.1) stola ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.