sukno (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsuknɔ], AS: [sukno]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gęsta, zgrzebna tkanina wełniana; zob. też sukno w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sukno sukna dopełniacz sukna sukien celownik suknu suknom biernik sukno sukna narzędnik suknem suknami miejscownik suknie suknach wołacz sukno sukna - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. suknia ż, sukienka ż, sukiennice nmos, sukiennik mos
- przym. sukienny, sukienniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *sukъno, rzeczownik utworzony od czasownika prasł. *sukati → skręcać, nawijać nici (por. st.pol. sukać → skręcać razem kilka nitek) < praindoeur. *seu̯-k- od pierwiastka praindoeur. *seu̯- / *su- → giąć, zginać, obracać, skręcać[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cloth
- bułgarski: (1.1) сукно n
- esperanto: (1.1) drapo
- kazachski: (1.1) шұға
- niemiecki: (1.1) (wollenes) Tuch n
- rosyjski: (1.1) сукно n
- ukraiński: (1.1) сукно n
- węgierski: (1.1) posztó
- wilamowski: (1.1) štöff m, śtöff m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, s. 586.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.