spokojne sumienie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) świadomość swej prawości[1], poczucie, że nie zrobiło się nic złego[2]
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spokojne sumienie spokojne sumienia dopełniacz spokojnego sumienia spokojnych sumień celownik spokojnemu sumieniu spokojnym sumieniom biernik spokojne sumienie spokojne sumienia narzędnik spokojnym sumieniem spokojnymi sumieniami miejscownik spokojnym sumieniu spokojnych sumieniach wołacz spokojne sumienie spokojne sumienia - przykłady:
- (1.1) Inżynierowi terenów zielonych potrzebne są informacje etymologiczne: przechodzę więc do kwestii etymologicznych mając spokojne sumienie, że nie ulegam wypaczeniu zawodowemu, bo zapytał mnie o to inżynier[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) czyste sumienie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: czyste sumienie
- źródła:
- ↑
Hasło „spokojny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „spokojne sumienie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Poradnik językowy, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.