zrobić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzrɔbʲiʨ̑], AS: [zrobʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. robić)

(1.1) odpowiednimi działaniami spowodować powstanie czegoś[1]
(1.2) wykonać jakąś czynność, jakieś zadanie[1]
(1.3) zachować się w określony sposób[1]
(1.4) urządzić, zorganizować coś[1]

czasownik zwrotny dokonany zrobić się (ndk. robić się)

(2.1) stać się jakimś[2]
(2.2) o porach, okresach, zjawiskach itp.: nastać, nastąpić[2]
(2.3) o wrażeniach, odczuciach, samopoczuciu: ogarnąć kogoś, udzielić się komuś[2]
(2.4) pot. poprawić swój wygląd uczesaniem, makijażem i strojem[2]
(2.5) pot. z własnej winy znaleźć się w niekorzystnej sytuacji[2]
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
(2.1-5) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Oni zrobią wszystko dla pieniędzy.
(1.1) Nie mogę uwierzyć, że ktoś mi zrobił takie świństwo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) udziełać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrobienie n, robotnik m, robienie n, robotnica ż
przym. roboczy
czas. robić ndk.
związki frazeologiczne:
zrobić się na bóstwozrobić na szarozrobić wielkie oczyi w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu
etymologia:
aspekt dokonany od: robić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: robić
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zrobić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 4 5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zrobić się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.