skurczybyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [skurˈʧ̑ɨbɨk], AS: [skurčybyk]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gałgan, łotr, nicpoń[1]
- (1.2) pot. mężczyzna budzący niechęć, zazdrość lub podziw[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skurczybyk skurczybyki / daw. skurczybykowie[1] dopełniacz skurczybyka skurczybyków celownik skurczybykowi skurczybykom biernik skurczybyka skurczybyków narzędnik skurczybykiem skurczybykami miejscownik skurczybyku skurczybykach wołacz skurczybyku skurczybyki / daw. skurczybykowie - przykłady:
- (1.1) Ale się uchlał, skurczybyk, za wszystkie czasy![1]
- (1.2) Patrz, gdzie wlazł, to skurczybyk jeden.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- eufem. od skurwysyn
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scamp, son of a gun
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „skurczybyk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „skurczybyk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.