skręt (język polski)

wymowa:
, IPA: [skrɛ̃nt], AS: [skrẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. ręcznie skręcony papieros
(1.2) slang. skręt (1.1) zawierający marihuanę
(1.3) slang. zespół nieprzyjemnych objawów występujący po odstawieniu narkotyków opioidowych

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zmiana kierunku ruchu w bok
(2.2) wynik splatania, splot, zwój
(2.3) włók. wielkość określająca stopień skręcenia włókien
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dziadek wysłał mnie po bibułkę, bo mu się skończyły skręty.
(1.2) Uczeń sprawiał kłopoty wychowawcze: pił piwo i palił skręty.
(1.3) Janek miał strasznego skręta, gdy próbował rzucić heroinę.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) jarać / zajarać / palić / zapalić skręta
synonimy:
(1.2) joint, blunt, blant, gibon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrętka ż, skrętek m, skrętnik m, skrętność ż, skręcanie n, skręcenie n
czas. skręcać ndk., skręcić dk.
przym. skrętowy, skrętny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: joint
  • angielski: (1.2) roach
  • białoruski: (1.1) самакрутка ż, цыгарка ż
  • nowogrecki: (1.1) στριφτό n; (1.2) στριφτό n
  • rosyjski: (1.1) скрутка ż, самокрутка ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.